Friday 27 January 2012

Dari Parit, Pergi Ke Laut

Tiba-tiba, dalam celik, kau terjaga. Kau tersedar. Seolah, setelah sekian lama, kau tertidur. Tertidur di dalam banyak keadaan. Tertidur ketika tidur.


Tapi, kau diam.


Tak ada apa yang kau boleh katakan. Semua yang ada pada kau, dan yang ada dalam kepala kau, bukanlah apa yang logik lagi.


Kau sendiri tak tahu, tak pasti. Kau menangis, tapi kau tak tahu, apa maknanya menangis. Kau ketawa, tanpa kau faham apa yang buat kau ketawa.


Kau diam. Dan, dari satu sudut, aku hanya memandang kau. Aku cuma orang asing. Dan, aku mengejar gembira, di celah-celah sesak nafas, yang mungkin tak lagi panjang.